Dinsdag 7 september.
Na het extra vagante paleis Peles, hebben wij in de schuine wand camper onze broodjes gesmeerd en hebben wat flesjes drinken meegenomen, Om vervolgens het monastair van Sinaia te gaan bezichtigen. Wij waren er vol van overtuigd dat we weer een aantal uren zoet zouden zijn, echter het geheel was met een uurtje gedaan. Dus toch maar in de tuin op een bankie de lunch genomen.
De hier afgebeelde kerk was het nieuw gebouwde gedeelte in het monastair, en is gelijk met het kasteel Peles voor de koning en zijn familie gebouwd.
De reden hiervoor was eigenlijk erg eenvoudig, het paleis had zovele kamers en thema kamers dat men gewoon geen religieuze ruimte meer in het paleis kon onderbrengen.
In de binnentuin was de oorspronkelijke kerk uit de 17e eeuw nog gewoon gehandhaafd, deze was van binnen erg mooi maar sober ingericht. er stonden geen banken en/of stoelen. Maar wel mooie fresco's en tapijten aan de wanden.
Net als in alle Roemeense kerken een altaar met Maria en haar kind en vervolgens ernaast een altaar voor de Heer zelf.
Het blijft voor ons elke keer weer een raadsel hoe men hier de mis volgt, bijna alle kerken hebben veel kunst en relikwieën in hun bezit, maar zit gelegenheid om de mis te volgen is doorgaans niet aanwezig, Misschien is het geloof toch anders aangekleed als dat wij het kennen.
Zelfs het voor portaal van het kerkje was voorzien van prachtige muurschilderingen.
Dezelfde dikke vloerkleden en hoge standaard van afwerking als het paleis.
De kroonluchter was een kopie van de kroonluchter in de Venetian room.
Ook de altaren waren veel bombastischer uitgevoerd in vergelijking met de oude kerk.
Vervolgens hebben wij een kaarsje voor al onze vrienden, kennissen en de dierbaren die ons ontvallen zijn opgestoken, en samen een moment stil gestaan bij het geluk dat wij hebben en wensen iedereen het zelfde geluk toe.
Na dit deel van de dag was het te laat om richting Boekarest te gaan en te vroeg om op een camping te zitten. Dus kaart op tafel, afstand ingeschat en terug naar Brasov gereden. Ook hier weer een plekje voor de camper gezocht, het liefst dicht bij de oude binnenstad. Na een paar keer op de zelfde weg naar parkeerplaatsen gereden, en steeds weer een beheerder die ons niet op de plaats toe wilde laten, en als maar riepen ze TOO BIG nou dat vinden wij echt wel meevallen hoor. Eindelijk in een doorgaande straat was er gelegenheid om de camper te stallen, moesten wel ongeveer 750 meter naar het centrale plein lopen, maar ja het is immers vakantie dus in de benenwagen.
Onderweg wees Wilma mij gniffelend op een paar ijzeren gevallen, die uit der grond staken en ervoor dienden dat bij het inparkeren de muur niet beschadigd word. Heb deze maar gefotografeerd en zal later wel uitzoeken waarom ze zo gniffelde.
Verder wandelend zagen wij toch veel vervallen en slecht onderhouden gebouwen, hieraan kan je steeds weer de armoede van het land herkennen.
Het gaat in zijn algemeenheid best wel vooruit maar de komende jaren zal het nog zwaar zijn voor de Roemenen om op het westerse niveaux te komen zoals zij graag willen.
Boven op de berg het fort dat voor de bescherming van de stad diende.
Dit is het centrale plein met op de achtergrond de zwarte kerk, deze dank zijn naam aan de geblakerde buitenmuren ten gevolge van de stadsbrand uit 1648, hierbij brandde alle gebouwen en het gehele interieur van de kerk uit. Na de weder op bouw zijn deze muren zo gebleven, maar in de loop der eeuwen zijn ze nog redelijk schoon geregend.
Binnen in de kerk was een sombere bedoening,Weinig fresco's of wandtapijten en het geheel was erg karig voor de reputatie die deze kerk had.
Na het betalen van 9 Lei pp mochten wij de kerk betreden en haar wonderen aanschouwen. Echter een strikt verbod op het maken van foto's of video opnames. Ik denk om de door mij genoemde redenen.
Maar ons kent ons toch nog een paar opnames kunnen maken om mijn verhaal te kunnen staven.
In deze kerk waren er wel houten banken geplaatst, vermoedelijk omdat er regelmatig concerten gehouden worden.
Verder was er de uitleg over deze kerk, de grondleggers hadden het Lutherse geloof, en tot op de dag van vandaag worden alle diensten in de Duitse taal gehouden worden,
Ook alle liederen en hymnen zijn in het Duits.
Het enige wat ons wel opviel is dat er een aantal orgels op de boven omgang aan de zijkant stonden, verder was de kerk vermaard om zijn akoestiek en was voor vanavond een concert gepland.
Hierboven de hoofdstraat langs het grote plein en verder naar hoog Brasov, hier zijn de hotels conferentie oorden en een groot aantal mooie villa's gesitueerd.
Rechts het grote plein voor het oude stadhuis. er zijn hier een aantal fonteinen en mooie beelden geplaatst, als er activiteiten plaatsvinden dan worden deze hier georganiseerd.
Achteloos achter moeders aanslenteren door de vele vreetstraatjes die deze stad te bieden heeft.
Het grootste probleem zijn de geurtjes en de aanblik van alles wat er geserveerd word. En omdat we er toch al wat uurtjes op hadden zitten, zijn we maar aangeschoven.
Na een recept op dokters advies, tegen het uitdrogen nog wat wezen winkelen.
Wilma leuk zomerjurkje en een luchtige blouse gekocht, en zelf een extra t-shirt genomen.
Uiteindelijk gezwicht voor de heerlijke knoflook geuren van de Italiaanse keuken.
Vervolgens kwamen wij nog bij een aparte gevel op het plein, eenmaal door de deur bleek er een prachtige kerk verscholen te zitten.
Het gehele altaar was middels led velichting uitgelicht. De lichtslangen zoals bij ons met de kerst gebruikt worden waren kunstig om de heilige iconen gedrapeerd. Ook de madonna met kindje Jezus waren er niet aan ontkomen.
Verder ook hier weer geen banken en/of stoelen voor de gelovigen.
Vanavond weer terug naar de camping en morgen door naar Boekarest.
