22 September van Predel naar Rila.

Donderdag 22 Septeber,

Na ons vertrek uit Predel, nog even terug naar Bansko.

Ook hier weer een aantal losse paarden op de weg, hier mocht men 90 Km/u rijden. Lijkt mij niet prettig om deze tegen de auto te krijgen.

Ook in deze oude stad was het wegdek weer een aanslag op de enkels, maar het hoort ook echt bij deze huizen en steegjes.

De gebouwen zijn gemiddeld tussen de twee en vierhonderd jaar oud.


Aan de bouwmaterialen is dit ook wel te zien.

Maar de kozijnen zijn nog steeds in betere staat dan diegene die bij ons in de jaren 70 in de huizen geplaatst werden.

De breedte tussen de verschillende woningen is nog op karrenbreedte gebaseerd,  tegenwoordig rijden hier meer auto's dan karren door deze straten.

 

Op de foto rechts is er een bult op de buitenmuur zichtbaar, vermoedelijk zit hier de houtoven in verwerkt, veelal werd er in elk huis het eigen brood gebakken.

 

Wederom een fantastische kerk in gelopen, het was werkelijk een oogstrelend geheel.

Na dit religieuze gebouw te hebben bezocht, moesten wij verder op pad, het klooster van Rila staat ook nog op het programma,

Op het plein nog even bij de fontein gekeken, naar de mooie vlinder op de rots.

Bij het verlaten van de stad was een man met zijn tractor een kar achterwaarts in een tuin aan het manoeuvreren. Wij hadden koffie kunnen zetten want het was een flink oponthoud in ons reisschema.
Na ongeveer 10 minuten konden wij verder.






Een poosje verder zag pappa een paar oude auto's in een inrit staan, snel in de spiegel gekeken en camper aan de kant gezet. Eerst terug gelopen om een paar foto's te maken. Maar was zo'n mooie tent met allerlei oude spullen, dus Wilma gehaald en effe lekker rond gestruind.

Het was een retourtje naar het verleden, de oostblok industrie bouwde de bekendste auto's en motoren die de wegen in de 60er jaren onveilig maakten.

Een bonte collectie van Jawa's en MZ's zoals wij ze nog gehoord gezien en geroken hebben.

 

In deze BMW Isetta zit Stalin nog immer op de bezoekers te letten.




Een oer skoda staat hier zijn laatste jaren te slijten.

Een prachtige Mercedes tractor heeft ook een rustplaatsje gevonden.

Het oeroude neusje van een Peugeot 403, ook hier heeft de roestduivel een begin van het einde ingeluid.

Deze heeft verschillende diensten gedaan, nu is het rusten en roesten.

Het was een waar genoegen en plezier om al dit fraais weer te zien.

Hebben zelf nog een keramisch bovenstuk van een schoorsteen gekocht, zal met een kaars erin een mooie aanwinst voor de overkapping zijn.

Door naar de camping in Rila.



Deze weg is volgens ons de duurste weg van Bulgarije, de hele weg werd op dit moment gerenoveerd en van nieuw asfalt voorzien. Maar op een stuk of 20 plaatsen waren zeker wel 100 werklui aan het knutselen aan de muurtjes, de zijkanten, asfalt aan het leggen, vervolgens glad walsen en afwerken van het geheel.
Vermoedelijk omdat deze mensen hier aan het werk zijn, is er verderop in heel Bulgarije een achterstand in het repareren van het wegdek.

Op camping Zodiac op loop afstand van het klooster waren wij de laatste campinggasten, na ons zou het hek dicht gaan en was het afgelopen met de camping.
De huisjes worden afgebroken en vernieuwd, Het restaurant was al grotendeels gesloopt, er komt een soort resort met hotel en aanverwante gebouwen.
Toilet en douche's waren ook al gedemonteerd.





S'middags naar het kooster gewandeld en met open mond de schoonheid van dit klooster bekeken.

Volgende blog zal Klooster en vervolg naar Sofia behandelen.

Voor nu 0.45 uur op 24 september Welterusten.

21 september van Narechenski Bani naarBansko

Woensdag 21 September,

Na de nacht op een donkere maar rustige plek vertrokken richting Bansko.

Niet alleen de blauwe borden maar vooral de bruine borden geven ons iedere keer weer een nieuwe verrassing en uitdaging om deze te bezoeken

Hier een van de vele winkeltjes waar honing en andere streek producten worden verkocht

Vaak staat er een vos met geweer voor de bescherming van de winkel.

 










Onderweg nog wat leuke plaatjes geschoten.

Bij het maken van een foto kwamen deze paarden al hinnikend en briesend naderbij om mij te begroeten.

Deze huisjes staan op regelmatige afstanden langs de weg, Zij zijn waarschijnlijk om in geval van nood te kunnen overnachten. Er zit een haard en voldoende hout voor een koude overnachting in deze hutjes.

 Langs de weg kwamen wij nog een viskwekerij tegen, deze was gelukkig nog in werking.
Verschillende anderen waren alleen nog een aantal lege bakken en vervallen gebouwtjes.
Gevolg van het indammen van de rivier, te weinig stromend water voor alle kwekerijen.

In het stuwmeer was nog voldoende water om de werkende kwekerij van water te voorzien.

  Via een smalle en bochtige weg naar een van de mooiste grotten van Bulgarije, De Yagodinska Cave, de weg er naar toe is 6 Km en erg smal.


Af en toe de ene en dan de andere partij weer terug en in een inham gaan staan om elkaar te kunnen passeren.






Aangekomen bij de grot kwam er net een leuke verrassing aan rijden, wij hadden echt mazzel met onze aankomst.

Later bleek dat er per dag wel een stuk of 20 keer zo'n autootje met hout uit de bergen kwam rijden, en vervolgens over het smalle wegje naar de hoofdweg reden.

De ingang van de grot, deze is totaal 10500 meter lang, hiervan is 1250 meter voor publiek toegankelijk.


Er zouden in deze grot 33 soorten vleermuizen wonen, en een groot aantal rotsformaties.

Foto's genomen van een overzicht bord bij de ingang.




Verder was de totale uitleg in het Bulgaars, hierdoor had ik niet begrepen dat er niet in de grot gefotografeerd mocht worden.

De mooiste gedeeltes met gevaar voor eigen leven toch in beeld kunnen brengen.
( door taal barierre wist ik niet wat de straf voor het fotograferen zou zijn, dus lekker risico genomen ).

De gemiddelde temperatuur is 6 graden en de vochtigheid is 85-100% . Was inderdaad een frisse wandeling.

Deze grot is 275000 jaar oud en op dit moment doet men er nog steeds nieuwe ontdekkingen en vind men nog steeds nieuwe gangen en holen.


In 1963 is er een derde niveau gevonden, en in deze holen zijn resten van dolende mensen gevonden van 4000 jaar BC.

Na de bezichtiging weer via het weggetje verder naar Bansko.

Gelukkig geen toeristenbus of vrachtwagen tegen gekomen.

Wel inspannende rit door een mooi gebied gedaan.

Regelmatig komen wij herders met hun kuddes tegen, het hele zooitje beesten, of het nou schapen, koeien of geiten zijn lopen gewoon los.
Regelmatig in de remmen omdat er weer het een of ander beest je midden op de weg je staat aan te staren en niet echt onder de indruk van de camper zijn.
Na langzaam maar resoluut richting de beesten te rijden krijgen wij weer de ruimte om verder te rijden, vaak onder een vriendelijke groet van de herder.

Vervolgens weer eens de een of andere kar met mensen en goederen omzeilen.


Van paardenkar, ossenwagen tot een ezeltjeskar alles kan op je pad verschijnen in Bulgarije.

Vervolgens verder naar Bansko, hier moesten wij nog 18 Km verder rijden naar het plaatsje  Predel. hier was een camping waar dit jaar de NKC ook geweest was, het was nogal lastig om de camping te vinden, de coördinaten in Campercontact klopten niet. na een stukje bosrit en off road rijden terug naar de hoofdstraat, hier waren een paar tentjes waar wat mannen stonden. Hier nog effe de weg gevraagd en tot ons geluk wist een van hen ons de weg te wijzen.

Aangekomen op de camping een bijna deja vu met het SBA motel, het enigste verschil hier waren twee enthousiaste mannen ( vader en zoon ) alle registers werden opengetrokken om ons op de camping te houden. Een plekje op het grote grasveld en de vaantjes van de NKC werden ons getoond. De elektrische aansluiting was een plank met verdeelstekker aan de boom getimmerd.
Douche's hebben wij bekeken maar niet gebruikt, s' avonds en s' nachts regende het, maar gelukkig in de morgen droog en konden wij zonder problemen wegrijden. ( geen foto's gemaakt ).

Morgen nog even terug naar Bansko om de oude stad te bezoeken.

Grtjs SjaWi