Woensdag 28 september,
Vandaag de blog van 25 September aangepast en het avond eten er bij geplaatst, Daarna heeft Wilma eerst een wasje gedaan en deze opgehangen, daarna nog effe lekker in het zonnetje de koffie gedronken.
Vervolgens naar het Complexul National Muzeal ASTRA.
Met onze leeftijd dus als Pensionara het hek door.
Het museum herbergt een grote hoeveelheid historische huizen, boerderijen, kerken en oudheidkundige gebouwen en werkplaatsen.
Via de kassa door het souvenirwinkeltje door naar de tuin.
Onder een assortiment beschilderde eieren, dit is een volkstraditie in een aantal streken in Roemenië.
Vlak na de ingang waren een paar werklui bezig met een nieuwe aanwinst voor het museum.
Een stapel losse onderdelen, een stel handen en vooral een hoofdman met tekening, Deze dient uit het mikado spel op de grond weer muren van een hut/huis te maken.
Ook in dit land zijn er nog geheel uit hout vervaardigde kerkjes, deze stijl en manier van bouwen deed ons weer aan Scandinavië denken, naast het gebouw de ijzeren box waar men de kaarsen in laat branden, immers in de kerkjes is er altijd brandgevaar. Bij deze is Wilma op onderzoek of er nog wat brand.
Boven een stukje dorp wat is gereconstrueerd.
Links; de bezems die men hier gebruikt zijn gewoon takkenbossen met het blad er nog aan, deze takken zijn aan een steel gebonden en vegen maar.
Even verderop de toegangspoort naar het huis en de werkplaats van een wagenmaker.
Het interieur van deze woning was rijker en luxer dan van de keuterboertjes in dit dorp.
Naast de kachel een kleed waar men op sliep en op de verhoging achter de kachel was de slaapplaats voor een baby.
Het weefgetouw, in bijna elke woning was er eentje.
Veelal kleding en wandkleden ter verfraaiing van de woning werden er gemaakt
De man in de deur opening van dit uit 1746 daterende kerkje had ons binnen gelaten omdat hij vond dat wij het interieur van deze kerk moesten zien.
Het was ook een grandioze ervaring.
Alle schilderingen zijn gemaakt op doeken en daarna op de wanden bevestigd.
Het was een orthodoxe kerk, een groot deel van de Bijbelse tekeningen zijn voor ons herkenbaar.
Het altaar achter in de kerk, deze is bij de nieuwere kerken achter een gesloten wand geplaatst, en alleen bij de diensten gaan de deuren hiervan open.
een herkenbaar tafereel uit de bijbel.
Boven de kruisiging in beeld.
Rechts nogmaals het altaar.
Ook in het museum rijd de paardenwagen in het rond.
Dit manneke was zo trots op de door hem gekweekte ( groente ) .........,
dus sleepte hij Wilma de tuin in, en showde haar zijn andere flinke jonge .......
Verderop nog een aantal verschillende huizen en boerderijen.
Boven: op de oude manier de mest uitrijden.
Rechts: ook pappa aan de slag op het land.
Boven: een doorkijkje naar een typische Donau-delta boerderij.
Diverse molens gefotografeerd van uit de Flooting mill.
Onder de Flooting Mill. deze molen dreef op het water en was verankerd in de boden en het stromende water dreef het schoepenwiel van de molen aan.
Boven; het restaurant in het midden van het museum.
Rechts: Een stoommachine met een dorskar. deze machine dreef met riemen diverse landbouw apparaten aan.
Op het hek van deze boerderij troffen wij het vogeltje aan, deze had net een vlinder gegeten en keek voldaan om zich heen.
Het was een grote samen hoping van lemen, houten en stenen huizen van de 16e tot de 20e Eeuw die hier uit heel Roemenië zijn samen gebracht.
In deze woning was ook de begrafenis ondernemer gehuisvest.
In de schuur was de lijk koets opgeborgen tussen de andere sleeën en karren.
Het interieur was ook mooier en strakker in deze woning.
In elke woning is gelijk bij binnenkomst de haard, links en rechts zijn dan de eet/zitkamer en de slaapkamers.
Een aantal olie en fruitpersen, van klein tot giga groot.
Deze wat vreemd uitziende klokvormige dingen bleken bij navraag bijenkorven, deze zijn uit leem en stro gemaakt.
Als de korf lang genoeg in het veld heeft gestaan, worden deze opgehaald en stuk geslagen om de honing uit de raten te oogsten.
Nog een verzameling van karren en andere vervoer middelen.
Bij de uitgang van het museum kwamen wij onze broeders weer tegen.
Vooral de oppas gans staat weer fier in de groep.
Morgen naar Turda om hier de zoutmijn te bezoeken.
Grtjs en tot Blog
