18 September ,Stads bezoek Vileko Tarnovo.

Zondag 18 September.
Vannacht heerlijk door de krekels in slaap gesust en een nacht zonder honden geblaf op de achtergrond, het geblaf went, maar de stilte is oorverdovend.

Het restaurant en de receptie van de Camping.


Helaas was het zwembad gesloten, einde seizoen, dus maar afkoeling in de douche gezocht.

Volgende morgen een taxi via de receptie besteld, en naar de stad vertrokken. Zoals elke keer weer sprak de chauffeur amper Engels, laat staan Nederlands. Op de Camping had Wilma gelezen dat er van de TIC een Free town tour met gids om 11 uur vertrok. Nog steeds dat uur verschil waren wij te vroeg in de stad, dus alvast zelf een stukje verkend,

Op de plaats waar de Roemeense vlag wappert is het oude paleis, de kerk op de top is in de jaren dat de russen hier aan de macht waren herbouwd, de originele kerk is met de grote aardbeving in 1913 verwoest.

De stad Tarnovo was de oude hoofdstad van Bulgarije, Van hier uit werd het land geregeerd.
De stad heeft 3 bergen in zijn bebouwing.

Op de meest noordelijke berg is het fort met het koninklijke paleis en een herbouwde kerk.

Door deze bergen heeft de stad drie soorten wegen, 1 is omhoog, 2 is omlaag en 3 zijn de talloze trappen in deze stad.

Door deze geografische situatie krijg je het gevoel in een dorp aan de middellandse zeekust te zijn.

Allemaal kleine huisjes tegen de bergwand aangeplakt.


Eeuwen oude kasseien straatjes in The Old Town van Tarnovo.

Soms een verlaten en aan verval onderhevig huisje ertussen.

 Het nationale monument in de stad, op elk van de vier zijden word een belangrijke oorlog herdach.

De Jaartallen staan hierop vermeld.

Een van de belangrijkste huizen in de stad, het huis met de Monkey.

Dit beeldje zou de vrouw van de eigenaar van het huis moeten voorstellen, uit liefde voor haar liet de eigenaar dit beeldje op de gevel plaatsen. Maar algemeen word dit toch als een aapje beschouwt,

Dit bouwwerk in Venetiaanse stijl is ook gebouwd na de aardbeving van 1913. De architect ( en hopelijk schrijf ik de naam goed ) Kolyo Ficheto heeft vele gebouwen opnieuw ontworpen en deze vervolgens laten bouwen.

Achter de bogen galerij is een complex van 3 verdiepingen verborgen, van de weg af is dit niet te zien.
In de onderste verdieping is een restaurateur gevestigd, de tweede verdieping is een hotel en de bovenst een kunst galerij.



Ook de kathedraal hier onder is door hem ontworpen.



Sorry van het haartje wat voor de foto hangt.

 
Dit is het eerste parlements-gebouw van Bulgarije, hier zijn de belangrijkste besluiten genomen na de bevrijding en het op eigen benen staan van Bulgarije

.

Een standbeeld in de tuin van het parlementsgebouw van de grote architect.

Hier is het verdrag van Tarnovo ondertekend en werd de eerste koning van Bulgarije gekozen en benoemd. Ferdinand de 1 van Saksen-Coburg.

Rechts de Ruine van een kerk in de oude binnenstad, deze is bij de aardbeving ingestort, tijdens het Russische bewind werden alle kerkelijke activiteiten ontmoedigd, de twee grote christelijke feestdagen Pasen en Kerstmis, werden door de staatstelevisie gebruikt om op deze dagen films en andere westerse items uit te zenden. Dit was om de mensen thuis te houden en niet naar de kerk te gaan. Immers kon er hierdoor een samenscholing en weerstand tegen het regime ontstaan.

Tot op de dag van vandaag zijn de meeste kerken in Bulgarije tijdens de dienst leeg. Volgens Plami ( onze gids ) is Bulgarije het ongelovigste land van de Balkan.

In de herbouwde kerk op de grote berg, zijn binnen geen iconen of religieuze taferelen aangebracht, maar een vorm van moderne kunst.
De een vindt het mooi en de ander zegt, dit is wat de russen wilden.






Dit is een opname in het straatje met allerlei nijverheid en artistieke winkeltjes.

Plami geeft hier uitleg over de Martians, een gebruik uit de oudheid, op 1 maart binden de Bulgaren een rood/witte armband om en worden er allemaal poppetjes van rood en witte stof gemaakt.
Deze poppetjes schenken en versturen zij dan op 1 maart aan alle mensen die hun dierbaar zijn. Zij symboliseren de gezondheid die hen gewenst word.
De armbandjes dragen zij dan tot er een bloem ontluikt of de vogels na hun wintertocht weer terug keren.



Als deze tekenen gearriveerd zijn worden de armbandjes massaal in vruchten bomen gehangen voor een goede oogst.

Een blik op het grote monument gewijd aan de twee broers die Bulgarije van de Ottomaanse overheersing in de 9e eeuw hebben bevrijd.

Achter het monument een kunst galerij, de grootste en belangrijkste in Bulgarije.





Na de twee en een half uur durende tour toch wel trek en vooral dorst gekregen, het is alweer flink in de 30 graden en in de stad weinig tot geen wind.

Dit broodje moest een sandwich met ham en kaas voorstellen.
Broodje was warm, kaas gesmolten en het bestek niet nodig. Biertje erbij en voor de rest, niet zeiken maar happen.

De cultuur verschilt behoorlijk met die van ons.

Daartegen de prijzen idem dito.

Nog blik over de rivier waar het stadje naar is vernoemd en het monument.

Een blik op de hoofdstraat van de stad, een marktplein of centraal plein is er niet.
Oorzaak, er is gewoon geen vlak stuk van 50 bij 50 meter in de stad te vinden.

Naast de Bulgaarse vlag de paarse stadsvlag van Veliko Tarnovo.

De toevoeging Veliko is door de russen gedaan en betekend Groot, vertaald dus Groot Tarnovo.

Op het monument staan te paard de twee broers een een jongere broer, en vervolgens de zoon van een van de twee broers de latere koning Aisen de tweede. Deze geld als de beste koning die men ooit heeft gehad.


De galerij vanaf de zijkant gezien.





Na deze lange dag terug met de taxi naar de camping, nog even bij de camper gezeten en vervolgens naar het restaurant gegaan en een heerlijke salade en traditioneel stoofpotje genomen.

Wilma Katuk, salade met tomaat, roomkaas en walnoten dressing.

Ik een Sopska salade, Tomaat komkommer en geraspte kaas.

                         

2 potjes met langzaam gegaard rundvlees met aardappel en plaatselijke kruiden en groente.

Krijgen jullie al trek, het recept is te verkrijgen.

Een prachtige zonsondergang achter de Camper.

Grtjs. morgen richting Kazanlak. en de vallei van de Rozen.

!7 September van Boyanovo naarVeliko Tarnovo

Zaterdag 17 September.

Vanmorgen afscheid genomen van Guy & Janet, en op hun advies eerst naar Slivin gereden, gelijk bij binnenkomst van de stad een Hyper moderne Lidl winkel, Joh je weet niet wat ze daar allemaal hebben.  Verse broodjes, fruit en vleeswaren en in het bijzonder Rundvlees, dit is in Bulgarije bij de normale slager en in Restaurants geen normaal verkrijgbaar soort vlees. De Bulgaren eten voornamelijk Kip en Varken. Waarom is ons niet duidelijk. Verder op advies van Guy de trolleybus lijn de stad in volgen tot je bij een remise komt. Hier gaat een smalle weg rechtdoor en kom je vanzelf uit bij een kabelbaan, als je geluk hebt is deze in bedrijf anders moet je voor het magnifieke uitzicht zelf naar boven rijden.

Het leek een uitgestorven geheel, maar de stoeltjes bewogen, dus camper geparkeerd en ook weer op advies de vesten mee genomen en naar het gebouw gelopen.



Op onderstaand bordje stond wat wij moesten doen, IEMAND een idee wat ?????

Op deze parkeerplaats was ook een bron uit de bergen, hier stroomt constant water uit en van heinde en ver komen mensen grote flessen met water vullen en slepen ze deze mee naar huis.


Nadat wij naar boven geklommen waren kwam er een oudere dame met een soort telmachine op ons af en vroeg spontaan in het Bulgaars wat we wilden. Na wat heen en weer gekwek kwam een andere man naar ons en in gebrekkig Engels vroeg hij of we een retourtje wilden hebben, wij bevestigend geantwoord en de dame draaide uit haar machientje twee kaartjes a 15 Lev en wij werden verzocht op een grote gele stip te gaan staan en te wachten tot er wat onder ons zitvlak opdook. De hendels werden naar ons toe bewogen en hij riep securety. Wij in de stoel, en vervolgens 2 Kilometer kabel volgend en 20 minuten genieten van de mooie Blauwe bergen en het uitzicht.

Er leek geen einde aan de tocht te komen en elke steunpaal die wij passeerden had weer een ander uitzicht op de bergrand.

Er zaten in totaal 70 stoeltjes aan de kabel. alleen stoeltje 1 was wit geschilderd, vermoedelijk als controle bij het sluiten van de lift.

Wit vertrekt beneden en bij aankomst boven kan er niemand meer s'nachts vastzitten in een stoeltje.

Eenmaal boven hoorde wij een hels kabaal, de lier waar de kabel mee in beweging word gehouden, was gekoppeld aan een Diesel aggregaat en geen elektromotor.

Boven op de berg, was een stalen plateau waar twee loopbanen naar het ravijn gingen, kan een start platform voor delta vliegers zijn, maar ik mocht niet verder van moeders.





Op  de top van de berg staat een grote zendmast en ernaast een militair complex.

Naast Wilma op de achtergrond de stalen loopplank naar de beide startbanen.

Op de foto boven een rotsblok die ons aan een vogel deed denken.



Wilma komt net terug van om het hoekje kijken of er toch nog iets te zien of te beleven is.

Langzaam weer naar beneden, voor een knappe selfie zijn mijn armen net niet lang genoeg.



Nog wel vogeltje uit de lucht geplukt,

Het lijkt hier op deze foto toch een beetje blauwig op de rotsen, maar echt de naam niet helemaal begrepen.

 
Nog een lief klein hagedisje wat ons voor de voeten liep.






Rechts : een mooi mozaïekstukje, met het symbool van Oma Kroezen, het uiltje. Deed ons weer even aan haar denken.

Dit is dus de bron waar de mensen de waterflessen vullen en mee slepen.

Ongeacht zomer of winter deze bronnen blijven altijd water geven.

Misschien zijn de wonderen de wereld nog niet uit.

Op de foto  een verzameling bijenkasten, Bulgarije heeft drie hoofd export goederen.
Op de eerste plaats staat Hout, 2e plaats Rozen olie en als 3e honing.

Van hieruit naar de Camping in Draghizevo. dicht bij Veliko Tarnovo.

S'avonds op de camping een mooie opkomende maan kunnen schieten.

Grtjs en tot Zondag.