30 September Turda- kloof en Camping.

Vrijdag 30 September,

Vanmorgen heerlijk wakker gemaakt door Wilma, In de stilte van de natuur kan je na de inspanningen van de afgelopen weken eens lekker uitslapen.
Op de camping was er alleen een tentje met twee jongelui bij gekomen. Wij hadden ze gisteravond al gezien en gehoord.

Heerlijk stukje grasveld en de neus in de richting van de kloof.


Rechts: een gedeelte van de recreatie mogelijkheden op deze Camping.


Er is ook nog een barbecue en bar, want dit schijnt ook een herberg te zijn. Kunnen wij op dit moment niet nagaan, ook gesloten, vaatwerk, potten, pannen en glazen zijn er alom, zullen nog opgeruimd moeten worden.

Het riviertje welke verantwoordelijk is voor de Turda- Kloof

In de ochtend dauw op pad betekent, lekkere wandeltemperatuur en prachtige spinnenwebben vol met dauw,

Het riviertje begint hier zijn tocht tussen de rotsen door. Bij het vertrek van de Camping liepen de twee waakhonden gezellig met ons mee.

De linker is Ginger en rechts Lucky.

Iedere keer als wij de omgeving aan het bewonderen waren, bleven zij geduldig wachten.


Als zij te ver voorop raakten kwamen ze terug om te kijken of wij nog wel verder kwamen.

Onderweg moesten wij een paar maal van oeverzijde wisselen, gelukkig waren hier wel bruggen, en niet zoals in Sucha Bela, waar we over boomstammen moesten balanceren.








Verder in de kloof werden de rotsformaties stads imposanter en vooral hoger.

Ondertussen hadden wij een derde metgezel opgepikt, deze kwam ons tegemoet met een ander stel wandelaars, maar wij denken dat hij het bij ons gezelliger vond, dus met z'n drieën verder.

Soms valt het ongeluk uit de hemel en als je dan ook nog op de juiste plek staat is het niet te voorkomen, het is net als de loterijen in Nederland, ook deze vallen steeds op de verkeerde plek.

Zo met deze plaatjes schiet de blog lekker op !

Zo hier en daar nog wat klauterwerk.




Ook enkele smalle richels op ons pad.

Om uiteindelijk als pensionada de klauterpartij goed te hebben doorstaan mag je dat ook wel laten blijken.

Het was weer eens heerlijk om door de ongerepte natuur te sjouwen, jammer dat Joey er niet meer bij is.

Kwamen dit bloempje nog tegen, uit de blaadjes komt een oranje besje. Wat het is moeten we thuis maar uit zoeken.

Voorlopig zal dit de laatste natuurwandeling in Roemenië zijn.


We blijven vandaag op de camping en genieten van de stilte, de natuur en vooral heerlijke weer.




Morgen via het dorpje Retcina richting Poroszlo in Hongarije, gaan op uitnodiging op bezoek bij een Duits echtpaar die wij onderweg hebben ontmoet.





Grtjs en tot Blog

29 September Cisnadiora naar Peterestii de jos.

Woensdag 28  September,

.

Op de I-pad se Campercontact app, geopend en de volgende camping opgezocht.



S'avonds nog wat op de barbecue gegooid en de buurman uitgerookt.

De camping baas was al weer wat beter te spreken, en melde vol trots dat de camping internationaal was geworden.

Stellen uit Nederland, Duitsland, Frankrijk, Engeland en twee jongens uit Zwitserland.

Dit is nou de zo genoemde Roemeense op z'n kop hond. kwam regelmatig op visite en ging er zo bij liggen.

Donderdag 29 September.

Vanmorgen de camper weer van vers water voorzien, toilet geleegd en vertrokken richting Medias en van daar uit via een bergetappe naar het plaatsje Peterestii de Jos.
Hier moet een camping direct bij de ingang van de Turda- kloof liggen

Onderweg nog een aantal echte zwerf-zigeuners gespot en op de plaat vastgelegd.


De mannen lagen in en om de wagens, terwijl de vrouwen terug keerden met hun kroost uit de stad. Zullen wel ( inkopen ) hun kinderen gebruikt hebben voor aalmoezen.

In de plaats Aiud kwamen wij het tegenovergestelde zigeunervolk tegen. Deze verkassen niet en hebben waarschijnlijk voldoende inkomen uit de stad waar ze wonen.

Zomaar enkele eruit gepikt.
Boven: De eerste  was nog in de afbouwfase.


De tweede rechts had ook zijn poort en hekwerk al op orde.

De derde woning was qua absurdheid de meest opvallende van wat wij gezien hebben.

Langs de dakrand een of ander soort zilveren bekleding, Zelfs het hekwerk was nog protsiger dan de buurwoningen.

Na bekomen te zijn van deze huisjes, verder gereden naar Turda, hier is een oude zoutmijn die is verbouwd tot museum en pretpark. Wij zijn ook toe aan een beetje pret dus verder maar.

Op de plattegrond hier onder een klein overzichtje wat er is.

De hoofdingang van de mijn.

Na het kopen van de kaartjes, door het poortje en een gang van 60 meter met trappen naar beneden, ( vast ook weer omhoog bij verlaten ) verder naar een horizontale gang naar de zoutvelden. Deze gang was 971 meter lang en er waren verschillende zoutwinningsplaatsen aan.

Met een beetje licht op de wand ziet het er heel spectaculair uit.



De witte banen in de wand is zoutkristal.

Rechts is de windas waar een paar paarden rondjes mee draaiden en zou de bakken met zout kristal omhoog hesen.

De paarden liepen op tourbeurt aan het rad, door de slechte omstandigheden, licht van toortsen en geen ventilatie, raakte de paarden binnen twee weken blind.

Daarna moesten zij blind nog een aantal weken doorwerken, om uiteindelijk de mijn te mogen verlaten als ze volledig uitgeput waren. Ze werden op een wei gezet en aan hun loy overgelaten.

Al het hout wat reeds langer in de mijn is heeft een dikke laag van kristallen op zich.

De trappen en balustrades zijn overgoten met een ziltige afzetting.






Bij de Rudolf mijn is een lift aangebracht, hier mogen steeds 7 personen in en vervolgens ga je 40 meter naar beneden.  Hier is het eerste deel van het pretpark !!!. Was dus een ruimte van 80 meter lang, 50 meter breed en 40 meter hoog.

De lift installatie van beneden af gefotografeerd.

Kijkje vanaf de rondgang de hal in.

 in deze ruimte zijn een aantal attracties opgesteld, Tafeltennis tafels, Biljart tafels, een mini bowlingbaan, een reuzenrad en een kleuter speelplaats voor de allerkleinste.

Er was zelfs een klein amfi theatertje gebouwd.



Maar om het nou PRETpark te noemen ging ons wat te ver.

Aan de zijkant was nog een tweede uitgraving, ongeveer 50 meter lager was een meertje, hier lagen een paar pontons in en er waren roeibootjes aangemeerd

Op de foto rechts zie je de twee verdiepingen vanuit de ruimte naast de lift kon ik deze foto maken.

Nog steeds sijpelt er water door de rotsen en vormen her en der nog nieuwe stalactieten aan de plafond's.

Twee verschillende wanden met een bijzondere belichting waardoor het een mooi schilderij.

Langs het kapelletje en nog een vitrine met oud gereedschap terug naar de buitenlucht.

Verder naar de camping, werd uiteindelijk toch een onderneming, Navi-truus had niet de kaart op straat niveau van het dorpje, geen probleem gewoon coördinaten invullen, moet goed komen.

Na een poosje rijden liep de reistijd op in plaats van af. nogmaals alles gechekt, kaarten erbij, bleek madame wel rare route te hebben genomen.

Op de kaart een ander traject uitgezet en inderdaad Truus reageerde weer op de ingegeven coördinaten. Alleen kwamen wij op een gravelpad van ongeveer 10 Km,  In de spiegel is de stofwolk achter on s te zien.Het viel gelukkig mee met de gaten in de weg. uitzicht naar achteren was beroerd, maar steeds in de spiegel kijken leer je wel in deze landen.

Komt er plotseling uit onze stofwolk een paar motor rijders langs gejakkerd.

Eerst dez twee en later nog 8 stuks, dus wij in hun stof.

Maar effe gas teruggenomen, tot er weer zicht was.

Dachten wij in het dorpje waar we door kwamen, we zitten toch niet in Afrika !. 

Staat er ineens een buffel op de straat en gaapt naar ons of ie nog nooit een camper had gezien. 

Eerste zicht op de Turda- Kloof

Nou de camping nog vinden.

Na een flinke dwaling door het dorp uiteindelijk met de hulp van een aantal politie mannen op de parkeerplaats buiten de camping aangekomen.

Hier staat de camper nog aan de overzijde van de rivier, de loopbrug kan hem niet dragen.

Ja,Ja. het zat weer eens mee, de eigenaar was met een maatje alles aan het afbreken, de camping was immers per 15 september gesloten. Door het mooie weer van de laatste tijd was hij er wat langer gebleven.

maar wij mochten gewoon staan, de toiletten, douche en alle verdere spullen gebruiken, en omdat hij gesloten was hoefden wij niets te betalen.

Na nog wat heen en weer geklets de camper via een alternatieve route op de plek gekregen en hij ging met een volgeladen bus weg.

Morgenavond 6 uur zou hij weer komen om verder uit te ruimen. Zouden wij er nog zijn was dat geen probleem.

Morgen heerlijk wandelen in de kloof en daarna zien we wel.

Grtjs