Maandag 19 september,
Vannacht nog druk in de weer geweest, er kwamen lichtflitsen en donderslagen onze kant op, dus luifel indraaien, stoelen en tafel opbergen in de garage. Auto starten en van het grasveld afrijden.
Want als het gaat regenen word het gras met daaronder klei spekglad. En aangezien de boel niet helemaal vlak was, uit voorzorg de camper maar vast op het grindpad gezet.
vervolgens allebei niet lekker meer kunnen slapen, het grindpad was nog schever dan het grasveld. Maar na een minuut of 5 begon het harmonieus gedruppel op het camperdak. Eerst aarzelend en zachtjes en vervolgens dikke vette kletterend druppels.
Dus toch goed aan gedaan om te verkassen.
S'morgens rustig aan alles op geruimd, nog douche gepakt en naar de receptie, hadden gisteren gelezen dat er Full Englisch Breakfast te verkrijgen was als ontbijt. Dat was niet tegen de verkeerde gezegd, Wilma nam scrambled eggs op toast en beide een cappuccino om wakker te worden.
Vervolgens de boel afgerekend en nogmaals gevraagd klopt dit bedrag is alles wel berekend, ja dat was inderdaad gedaan.
Onderweg zagen wj de Sihpska tower of liberty in de verte op de bergtop liggen.
Dit monument herinnerd aan de laatste grote oorlog van de Bulgaren.
In 1877 was hier de slag om de bergpas die zuid en noord Bulgarije verbind.
In de tuin naast de plek waar ik kon parkeren een oud stuk oorlogstuig. Of er ook kogels van die diameter mee geschoten konden worden betwijfel ik. Maar dat je er iets mee schieten kon lijkt mij wel waarschijnlijk.
Op weg naar het monument kwamen wij een aantal andere gedenkplaatsen tegen, elk had met een andere veldslag te maken.
Rond om de top waren op diverse plaatsen kanonnen ingegraven en stonden op het onderliggende terrein afgesteld.
Het ontbrak waarschijnlijk niet aan vuurkracht, maar het weer is de grootste vijand geweeest
Eind december 1877 0ntstond er hier een loopgraven oorlog, tijdens deze pad stelling zijn duizenden Russische en Bulgaarse soldaten dood gevroren.
Het monument herinnerd ons aan dit feit uit de Bulgaarse geschiedenis.
In totaal 200 traptreden is het naar de top, eenmaal aangekomen effe op adem komen en een rondje om de toren gemaakt.
Van hieruit heb je een geweldig uitzicht over de omgeving, helaas vandaag heiig weer dus niet tot aan de Zwarte Zee aan de ene kant en Sofia aan de andere kant kunnen kijken.
Boven de ingang is een bronzen leeuw van 8 bij 4 meter geplaatst.
In de marmeren sarcofaag in de onderste verdieping worden beenderen van Russische en Bulgaarse militairen bewaard.
De beide standbeelden zijn in het uniform van de beide legers afgebeeld.
Een grote medaille completeerde het geheel.
Op de begane grond een afbeelding van de oorlogsgodin, naam heb ik niet kunnen achterhalen.
Via een smalle toegangstrap kom je op de volgende verdieping, hier een aantal belangrijke mensen en dingen tentoongesteld. Jammer genoeg alles in de abracadabra taal van hier.
Op de voorgrond een aantal kogels in verschillende formaten.
Naast de vele geschreven boeken ook een aantal mooie schilderijen die aan de veldslag herinneren
Vermoedelijk zijn dit de portretten van de bevelhebbers tijdens der veldslag.
Dit geschilderde drieluik maakte wel indruk op iedereen die hier naar stond te kijken.
 |
| Deze foto's geven een beeld van de bouw van deze toren. |
 |
| Onder aan de trap staat Wilma een foto van mij te maken, grote witte auto op parkeerplaats is de camper. |
 |
| De hele top van de toren is met lood bedekt. |
Met deze toren word de zege op de Turkse bezetter gevierd, het ottomaanse rijk had 5 eeuwen Bulgarije in zijn greep, met behulp van de russen kwam hier in 1879 een einde aan.
Maar zoals de geschiedenis ons leert zijn zij pas in 1989 zelf vertrokken.
Verder door naar het stadje Kazanlak, dit is een van de grootste producent van rozen olie in de wereld. Van hieruit gaat de rozen olie naar alle grote afnemers, en word het gebruikt door de cosmetische industrie en vooral bij de productie van parfum is het een groot bestand deel.
Het parkje zag er leuk uit en had een groot aantal informatie borden staan.
Verder op kwamen wij uit op het centrale plein van de stad, dit was een zo communistische uitvoering van een niets zeggende plek.
Onbegrijpelijk dat de mensen hier hun festiviteiten wilden vieren ( troosteloos geheel)
De stad zelf is niet het toonbeeld van een toeristische attractie, sombere gebouwen en slechte wegen.
Weinig mooie winkeltjes en laat staan een warenhuis waar je effe lekker kan shoppen.
Verder op een mooi bloemenperkje met een moderne sculptuur erin, blijkt een hommage aan de jaarlijks nieuw gekozen rozenkoningin te zijn.
Bij de ingang van het park stond deze tekst op de muur, gaan nog een poging ondernemen om het te ontcijferen.
Wij denken dat er ROSARIUM geschreven staat.
Boven een blik op de vaste groente markt, met een overvloed van heerlijke tometen, paprika's, perziken en druiven. En alles vers en goedkoop.
Rechts het rozen museum, was leuk maar hadden er meer van verwacht, wel ultra modern voor deze stad.
Onder in de binnentuin een paar oude distilleer ovens voor de rozen olie.
Wat wij ons niet realiseren is dat om 1 liter rozenolie te maken ongeveer 3,4 ton rozenblaadjes nodig zijn. Omdat er in het begin van de vorige eeuw geen goede methode was om de reinheid van de olie te testen werden er allerlei toevoegingen van andere olie houdende bloemen bij gemengd.
Rond 1880 werd er eindelijk een methode ontwikkeld om de reinheid van de olie te testen en kon er niet meer mee gesjoemeld worden'
In deze winkelketen worden de verschillende artikelen gemaakt van de rozenolie verkocht.
Door heel Bulgarije zie je deze winkeltjes en ook op allerlei marktkraampjes worden deze spullen verkocht.
Morgen gaan we op zoek naar het beroemdste monument van de stad, het is een van de best bewaarde tarsische graf tombe ter wereld.
Nu eerst naar de camping.
Plekje is mooi op grasveld maar voor de rest is dit de slechtste camping die wij tot nu toe gehad hebben.
Van huisje NO:3 mochten wij toilet met hierin de douche gebruiken, houden het alleen maar bij toilet gebruik.
Grtjs en tot de volgende blog.
Zal uit Plovdiv zijn.
