Vrijdag 26 Augustus trail naar Sucha Bela.

26 - 8

S' morgens op tijd opgestaan, naar de VVV info dame om alle noodzakelijke Wetenswaardigheden mee op de tocht te nemen. Rugzakje met wat versnaperingen mee en vort met die geit.

Vanuit dit pad start de tocht in de kloof van de rivier.

Het pad ligt verder vol met boomdelen en
rotsblokken die met de stroom van smeltwater in
het voorjaar meegesleurd worden.
Bij ophopingen van de boomstammen moet je maar zien hoe je er voor bij komt.
Verder is het de natuurlijke loop van de rivier volgen tot boven bij de bron.





Op de moeilijkste plaatsen zijn er ladders van hout en/of staal gemaakt, de houten zijn vaak nat en glibberig de stalen koud en glad. Maar zonder deze klimattributen is het onmogelijk om de trail tot een goed einde te brengen.  Bij de ingang kregen wij senioren korting echter de tocht was voor ons net zo pittig als voor de jongeren die ons toch regelmatig inhaalden. Dus geen aangepast parcours
voor de oudjes!

Hierbij een impressie van de moeilijkheden op het pad.

Allemaal in de rij om naar boven te klauteren.

Pappa op de ladder op weg naar de top, vol goede moed en zin, verder worstelen met de elementen.

Boven aan de ladder is er een gat waar je op de knieën door moet kruipen om de tocht verder te kunnen volbrengen.

Mamma klimt net door de opening in de berg om het parcours verder te volgen 

Dit is de bron van de Sucha Bela, dit kleine plensje water heeft de kloof in de loop der jaren gemaakt tot wat het nu is. Een recreatie topper in slovakije, als Slovaak moet je deze trail minimaal 1 keer in je leven gedaan hebben. 

Gemiddeld zijn er tussen de 900 en 1000 hikers per dag op deze trail.

Onderweg nog een aparte plant met mooie vlinder gefotografeerd. 

De terugweg was door het bos over een aantal paden weer naar beneden op de camping. af en toe een afkorting die door de vele hikers her en der door de bossen waren uitgesleten. Alleen  maar met het doel om snel weer beneden bij de uitspanning een heerlijk verfrissend biertje te kunnen vatte.

Twee vlinders aan het vechten voor een beetje honing.

Er was nog veel meer flora en fauna te bewonderen maar dat komt later wel.

Pappa achterin het hoekje met zijn versnapering, later nog maar eentje voor al het verloren lichaamsvocht.

Receptie en internet cafe van de camping.

Doordat de camping grotendeels met tenten is gevuld, en het S' avonds heel erg afkoelde was het een rokerig geheel van alle kampvuren die de tentenisten aan staken, om vooral maar warm in de slaapzak te kunnen kruipen.

Morgen Zaterdag 27 augustus door naar Roemenië. Camping in Carei is het doel.

Grtjs en tot Blog.

SjaWI