Dinsdag 20 September,
Vanaf de camping naar het Unesco monument in Kazanlak. Hier is pas in 1944 per ongeluk een historische graftombe ontdekt. Bij ruimingswerkzaamheden in een buitenwijk van de stad is er een soort ingang gevonden, de aarde erachter werd verwijderd en een schitterende graftempel werd ontdekt.
Deze foto is de eerste foto waar er melding van een ontdekking mee is gedaan.
De overkapping is nog een origineel bijgebouw, de echte tempel is in het gebouw onder het dak te vinden.
Vanwege de grote kunsthistorische waarde kan men het niet bezoeken.
Op 50 meter afstand heeft men een copie van de tempel nagebouwd en de schilderingen 1 op 1 overgenomen.
De ingang is op de foto rechts.
De diameter is ongeveer 3,5 meter en de hoogte ongeveer 2,25 meter.
Onder: centraal in de koepel deze schildering.
Deze drie foto's geven de taferelen weer die in de rand van de schildering zijn verwerkt.
Vervolgens zijn er nog een aantal elementen en dieren afgebeeld, die specifiek voor de periode dat de tarciciers heersten over dit gebied gebruikelijk waren.
Na het bezoek liepen wij door het leuke parkje en stuiten op een beeld, dit bleek van generaal Radetzky te zijn.
Op de grafsteen naast het monument was ook een notenbalk in de seen gegraveerd.
Ik speel zelf geen instrument maar nemen aan dat het de Radetzky mars betrof.
De generaal is volgens zijn steen maar 42 jaar geworden, en toch kent de hele wereld hem.
Met dank aan Andre Rieux en zijn orkest, zal
zijn herinnering levendig blijven.
Na dit bezoek zijn we verder naar het zuiden gereden naar de stad Plovdiv, ook hier moet nog een oud stadsdeel zijn wat de moeite van het bezoeken waard is.
Wij hadden navi-Truus de opdracht gegeven naar een parkeerterrein dicht bij het centrum te gaan.
Na het bereiken van de stadsgrens begonnen wij hem toch wel te knijpen. De stad was groter en moderner dan wij verwacht hadden.
Op een gegeven moment moesten wij een tunnel midden in de stad doorrijden ( ik weet heus wel dat Amersfoort dit ook heeft ) iets wat we niet hadden verwacht. Truus was steeds nadrukkelijker aanwezig en ik trachtte al haar aanwijzingen te volgen. TOT zij zei " nu scherp linksaf en u hebt uw bestemming bereikt". MOOI niet dus, weg was geblokkeerd met dranghek. Alle raad kwam op dat moment van pas, maar het bleef stil bij Truus. Dus maar in de verkeersstroom mee en een alternatief zien te vinden. Plotseling in mijn ooghoek zag ik na een rotonde op rechts een mogelijke parkeerplaats. Truus mekkeren en maar zeggen draai om en ga terug, niet gedaan een sjofel straatje in en op de hoek een schitterende plek. Camper paste er precies op en de buurt keek zijn ogen uit naar ons woonhuis.
Vriendelijk gezwaaid naar de mensen en vervolgens stonden wij na 100 meter bij de ingang van The Old Town. We stonden pal naast ee Romeinse opgraving, hier was ooit een markthal gevestigd.
De doorgang linksachter op de foto is een van de oude stadspoorten van Plovdiv, voor deze poort een paar indrukwekkende gebouwen, veelal van voormalige kooplui en hun families, tegenwoordig zijn er van allerlei scholen en galerijen in gevestigd.
Na door de poort te zijn gelopen kwamen wij via een smal pad op een klein pleintje uit, Het lopen van dit pad en na later bleek het lopen in de oude stad in zijn geheel, Erg lastig voor ons verwende westerlingen te zijn. In België zijn we gewend aan kinderkopjes, maar hier bestaat de straat uit ronde kasseien van de verschillende afmetingen, een crime voor de enkels.
Naast de muur stond een losse kerk toren, dus om het hoekie en de poort door.
Staan wij in een hof me de zwarte kerk erin. Deze mochten tijdens de Ottomaanse periode geen eigen klokkentoren hebben, en ook niet van buiten herkenbaar zijn als kerk, en vooral mocht het gebouw niet hoger als de plaatselijke moskee zijn.
Vandaar dat onder het afdak en uit het zicht vanaf de straat, deze fraaie schilderingen gemaakt zijn.
Binnen in de kerk mocht men alle decoraties en versieringen uitbundig vorm geven, dat is dus in de meeste kerken ook gedaan.
De zwarte verf op de muren aan de buitenzijde waaraan de kerk zijn naam te danken heeft.
 |
| Nog zo'n riant huis wat nu de grootste galerie huisvest. |
Deze kent de klappen van het zwaard.
Een gerestaureerd amfitheater in de binnenstad en verderop no een stadion waar allerlei sporten en gevechten gehouden werden.
Dit is een maquette van het stadion zoals het in de oudheid gebruikt werd.
OP het hoogste punt in de stad stond de moskee, geen wonder dat de paar kerken niet hoger waren.
Was onmogelijk om de hoogte ook maar te benaderen voor de christenen in die tijd.
Bij volgende pagina nog een paar impressies van et moderne Plovdiv en het vervolg van onze reis.
Grtjs
Geen opmerkingen:
Een reactie posten