Zaterdag 17 September.
Vanmorgen afscheid genomen van Guy & Janet, en op hun advies eerst naar Slivin gereden, gelijk bij binnenkomst van de stad een Hyper moderne Lidl winkel, Joh je weet niet wat ze daar allemaal hebben. Verse broodjes, fruit en vleeswaren en in het bijzonder Rundvlees, dit is in Bulgarije bij de normale slager en in Restaurants geen normaal verkrijgbaar soort vlees. De Bulgaren eten voornamelijk Kip en Varken. Waarom is ons niet duidelijk. Verder op advies van Guy de trolleybus lijn de stad in volgen tot je bij een remise komt. Hier gaat een smalle weg rechtdoor en kom je vanzelf uit bij een kabelbaan, als je geluk hebt is deze in bedrijf anders moet je voor het magnifieke uitzicht zelf naar boven rijden.
Het leek een uitgestorven geheel, maar de stoeltjes bewogen, dus camper geparkeerd en ook weer op advies de vesten mee genomen en naar het gebouw gelopen.
Op onderstaand bordje stond wat wij moesten doen, IEMAND een idee wat ?????
Op deze parkeerplaats was ook een bron uit de bergen, hier stroomt constant water uit en van heinde en ver komen mensen grote flessen met water vullen en slepen ze deze mee naar huis.
Nadat wij naar boven geklommen waren kwam er een oudere dame met een soort telmachine op ons af en vroeg spontaan in het Bulgaars wat we wilden. Na wat heen en weer gekwek kwam een andere man naar ons en in gebrekkig Engels vroeg hij of we een retourtje wilden hebben, wij bevestigend geantwoord en de dame draaide uit haar machientje twee kaartjes a 15 Lev en wij werden verzocht op een grote gele stip te gaan staan en te wachten tot er wat onder ons zitvlak opdook. De hendels werden naar ons toe bewogen en hij riep securety. Wij in de stoel, en vervolgens 2 Kilometer kabel volgend en 20 minuten genieten van de mooie Blauwe bergen en het uitzicht.
Er leek geen einde aan de tocht te komen en elke steunpaal die wij passeerden had weer een ander uitzicht op de bergrand.
Er zaten in totaal 70 stoeltjes aan de kabel. alleen stoeltje 1 was wit geschilderd, vermoedelijk als controle bij het sluiten van de lift.
Wit vertrekt beneden en bij aankomst boven kan er niemand meer s'nachts vastzitten in een stoeltje.
Eenmaal boven hoorde wij een hels kabaal, de lier waar de kabel mee in beweging word gehouden, was gekoppeld aan een Diesel aggregaat en geen elektromotor.
Boven op de berg, was een stalen plateau waar twee loopbanen naar het ravijn gingen, kan een start platform voor delta vliegers zijn, maar ik mocht niet verder van moeders.
Op de top van de berg staat een grote zendmast en ernaast een militair complex.
Naast Wilma op de achtergrond de stalen loopplank naar de beide startbanen.
Op de foto boven een rotsblok die ons aan een vogel deed denken.
Wilma komt net terug van om het hoekje kijken of er toch nog iets te zien of te beleven is.
Langzaam weer naar beneden, voor een knappe selfie zijn mijn armen net niet lang genoeg.
Nog wel vogeltje uit de lucht geplukt,
Het lijkt hier op deze foto toch een beetje blauwig op de rotsen, maar echt de naam niet helemaal begrepen.
Nog een lief klein hagedisje wat ons voor de voeten liep.
Rechts : een mooi mozaïekstukje, met het symbool van Oma Kroezen, het uiltje. Deed ons weer even aan haar denken.
Dit is dus de bron waar de mensen de waterflessen vullen en mee slepen.
Ongeacht zomer of winter deze bronnen blijven altijd water geven.
Misschien zijn de wonderen de wereld nog niet uit.
Op de foto een verzameling bijenkasten, Bulgarije heeft drie hoofd export goederen.
Op de eerste plaats staat Hout, 2e plaats Rozen olie en als 3e honing.
Van hieruit naar de Camping in Draghizevo. dicht bij Veliko Tarnovo.
 |
| S'avonds op de camping een mooie opkomende maan kunnen schieten. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten