Vrijdag 9 September, stadsbezoek Boekarest.
Camping Casa Alba, bekend van We Zijn Er Bijna van de omroep MAX.
Het centrale plein op de camping was tijdens de opnames het meeting point voor de oudjes van de reis.
Zelf hadden wij een mooi stekkie tussen de bomen, heerlijk koel in de schaduw.
Voor het stadsbezoek via de beheerder een taxi georganiseerd, door relatie en bekende chauffeur kregen wij een goedkope taxi.
S'morgens op tijd vertrokken voor de hele dag in de stad, de taxi bracht ons op de Piata Unirii. Door de ochtend file heen is een aparte belevenis in deze stad. Het gaspedaal wordt driftig ingetrapt als er ook maar een stukje vrije weg is, Manoeuvrerend door de kleinste openingen in het verkeer ging het redelijk vlot tot op onze bestemming. 26,50 Lei verder waren wij bij de halte van de city bus.
Omdat we geen schema van de tijden hadden, waren wij nogal vroeg bij de opstap plaats, wat later kwam er een echtpaar bij ons aansluiten.
Het bleek een echtpaar uit Haifa te zijn. Al pratende kwam er een telefoon met afbeeldingen van het gezin van hun zoon. Deze waren op dat ogenblik op vakantie in Holland. Foto's van de keukenhof, garnalen vissen in Zeeland en een bezoek aan het Anne Frankhuis en Amsterdam.
Zij zitten links voor ons in de bus.
Het weer was in de ochtend erg aangenaam, ongeveer 22 graden en licht bewolkt, later in de middag werd het 34 graden en volle zon op de koppies.
Werd toch nog afzien in de stad, geen zuchtje wind voor de verkoeling, dus maar weer boven in de bus afkoelen ( zolang deze maar kon rijden).
Op verschillende stop plaatsen van de bus waren er klokken met de naam van de halte erop, voor ons was dat erg makkelijk, samen met de klok en de plattegrond wisten we waar we zaten in de stad.
Alle wegen in de binnenstad zijn erg weid opgezet, maar des al niet te min staat de boel steeds vast.
Deze weg bestaat ui twee maal 3 rijbanen, en dat midden in een eeuwen oude stad.
Hier een blik op de Boulevard Avilator, een gevleugelde man, die zoals het betekende op de weg van de vrijheid stond. Aan het einde op een verkeersplein was het beeld opgesteld.
Ook nog maar kiekje ietsje dichterbij genomen.
S'avonds ziet het er nog mooier uit.
Vervolgens gaat de tour verder, en kom je uit bij een van Ceausescu's waan ideeën, zijn eigen Arc de Triomf, naar het grote voorbeeld van de stad Parijs.
Als deze arc gepasseerd bent gaat de weg richting Piata Presei Libere.Op deze plek staat het House of Free Press.
In de tijd van Ceausescu zal het wel anders geheten hebben.
Dit was ook het verste punt vanuit het centrum, tijdens het vervolg van de rit zagen wij tussen de betonblokken opens een oude kerk staan.
Het standbeeld van koning Carol 1 voor het universiteit gebouw wat naar hem vernoemd is.
Veel van deze mooie oude gebouwen zijn tegenwoordig banken of financiële instellingen.
Links het militaire museum, tevens bevindt zich hier het ministerie van defensie in dit gebouw.
Ook in dit gebouw weer een hoofdvestiging van een bank.
De man op de foto, is een officier van het Italiaanse leger, hij was op werkbezoek in Roemenië, Hij was er om bij de producent van, zoals hij ze noemde, de combat uniformen voor de kwaliteits- controle geweest. aangezien zijn vliegtuig pas om 17 uur vertrok ging hij ook nog even de stad in.
Tijdens ons gesprek bij de bushalte vertelde hij dat hij ook voor soortgelijk werk in Nederland was geweest.
Na de bocht over het water werd de bebouwing erg open, vervolgens kregen wij zicht op het Palatul Parlamentului ( of te wel The Palace of The Parliament ).
Na het Pentagon is het waarschijnlijk het twee na grootste gebouw in de wereld. Het gebouw is 270 bij 240 meter, 86 meter hoog en 92 meter diep. Heeft 12 verdiepingen en 8 ondergrondse niveaus. Binnen bevinden zich 2000 zalen en kamers.
Het paleis werd in 1984 gebouwd in opdracht van Nicolai Ceausescu, hiervoor waren er twee aanleidingen; in 1977 werd een deel van het centrum van Boedapest getroffen door een aardbeving en Ceausescu wilde een paleis bouwen om bevriende staatshoofden te kunnen ontvangen.
Voor de bouw van het paleis en de Boulevard van de Eenheid werden een complete woonwijk, een stadion, kunsthistorische kerken, kloosters en een synagoge afgebroken. De kloosterkerk Mihai Voda werd 100 meter verder weer opgebouwd.
 |
| Foto geleend van Google. hierop is de grote van het geheel goed te zien |
Het gebouw is, op de massief houten poort, geheel van Roemeens bouwmateriaal gemaakt.
Tijdens de bouw was nagenoeg de hele Roemeense economie in dienst ervan. De complete productie van marmer in Roemenie was bestemd voor het paleis. De reden hiervan is dat Ceausescu een tegenhanger van het Kasteel Peles in Sinaia wilde maken. Dit kasteel gebouwd tussen 1875 en 1883 was geheel uit duitse materialen gemaakt.
Ter herinnering, dit wilde Ceausescu dus overtreffen,
Dit is de Boulevard van de Eenheid, ongeveer 750 meter lang en tweemaal 3 rijbanen, in het midden gescheiden door grasperk met een groot aantal verschillende fonteinen, allemaal in werking.
Als hij dan vanuit zijn stulpje de stad in keek, moet hij wel erg voldaan van zijn levenswerk geweest zijn.
Even verderop weer uit de bus gestapt en de oude kern van Boekarest ingelopen.
Enkele verwaarloosde gebouwen en winkeltjes met allerlei onbestendige artikelen, bij ons thuis heette het dan gelijk Bric en Brac.
Ook hier weer een geld ding in gehuisvest, vaak een aparte security man voor de deur. Dus glimlach en foto maken vervolgens nonchalant verder wandelen
Hier loopt Wilma richting de oudste herberg annex hotel van de stad, deze uitspanning is al honderden jaren in het bezit van dezelfde Familie. Tijdens het bewind van Ceausescu was de tent door de staat geannexeerd, na de val is het geheel middels gerechtelijke processen weer in handen van de rechtmatige eigenaren gekomen.
Direkt tegenover de herberg, het oudste kerkje/klooster van de stad, het geheel is in de laatste eeuw gerenoveerd en in oude glorie hersteld.
Van binnen was het een van de fraaiste kerken die wij bezocht hebben. Ook hier aan het hoofd van de kerk een gesloten wand met afbeeldingen van Maria en Jezus. Maar nu konden wij zien dat er in deze wand openingen zijn aangebracht.
Op de foto hier beneden is te zien dat er links een opening in de achterwand is, door deze opening zagen wij een priester die aan het lezen was in een gebedsboek.
Met de telestand op de camera ingezoomd door de opening, kon ik het altaar en het tabernakel zien.
Er was later een meisje die kaarsjes aan de priester gaf en vervolgens een zegening van hem ontving.
Dit terras was knettervol, je kon er nog geen sardientje tussen krijgen. Bleek het oudste bierhuis van Boekarest te zijn.
Dus iedereen moest en zou hier een pintje pakken. ( Wij nu eens niet ).
Grieks orthodoxe kerk, deze was als Unesco monument gekenmerkt.
Van binnen een en al soberheid, geen overdreven pracht en praal.
Geweldig koele binnentuin, met een groot aantal resten van religieuze gebouwen en/of graven.
Rechts nog een stukje architectuur met communistische grondslag, Nog niet zo oud maar toch al aan de sloop toe.
Van hieruit weer met de bus naar het grote stadspark Parcul Herastrau, trachten aan het water wat verkoeling te zoeken.
Verkoeling uiteindelijk gevonden op een terrasje onder de parasols, en een koude 1/2 liter op tafel.
Morgen gaan we verder naar de Donau Delta. en dan verkoeling in de Zwarte Zee zoeken.
Vooruitzichten voor de tijd tot eind September, Heet, volgende week wat Heter en dan blijft het nog even Heet.
Dus grtjs en tot Blog;
Geen opmerkingen:
Een reactie posten