Zaterdag 1 oktober,
Gisteravond had de beheerder Rod een aantal vrienden en kennissen over, het was een gezellig feestje met muziek, drank en een groot kampvuur.
Gelukkig werd het niet te laat en was de nacht verder rustig, de volgende morgen was erg weinig leven van de feestvierders te bekennen. Wij wilden afscheid nemen en hem bedanken voor het verblijf, maar dit ging niet lukken.
Camper richting de rivier gereden, Wilma laarsjes aangedaan en met fotocamera naar de overkant gegaan.
1e poging, het water was geen probleem, ( Wilma had wel een natte voet ), maar deze mislukte omdat ik te voorzichtig opreed.
Stenen en zand vlogen in het rond, maar de woning was weer uit het dal en kon de reis verder volgen.
Verder maar met de ontdekkingsreis door Roemenië, en de weg naar Rimetea in de navigatie ingevuld, maar Truus was waarschijnlijk nog verbolgen over de reprimande van afgelopen week.
Het werd een tocht door de landerijen en over grindpaden, tussen de akkers en langs kleine dorpjes stuurde ze ons naar niemandsland.
Boven op een heuvel was er nog een groot klooster, deze maar links laten liggen, hadden misschien beter wel een schietgebedje daar kunnen doen, was Truus misschien weer bij haar positieven gekomen.
Foto rechts; deze paden had zij voor ons uitgezocht, op een gegeven moment reden wij een achteraf dorpje binnen, enkele boerekes waren op het land aan het werken en verrekte spontaan hun nek door het na-gapen van ons.
In dit dorp rondje om de kerk gemaakt en met een mekkerende Truus terug over de paden naar het dorp van de Camping. Daar eigenwijs de verkeersborden naar Turda gevolgd, tot Truus stil werd en er geen weg op haar display stond. Typisch geval van onvolledige kaarten in haar bestand.
Uiteindelijk in het oude dorpje Rimetea aangekomen,
hier zijn door Duitse kooplieden en handwerkers een aantal huizen in een aparte stijl gebouwd, De beneden verdieping is half in de grond gemaakt, Uit de kleine deurtjes dreven zij hun handel in ijzer, dit waren blokken die nog verder door de smid bewerkt dienden te worden.
De tweede verdieping had verder een normale afmeting, de zoldering was weer een halve verdieping hoog.
De huizen waren alle keurig zoals van Duitsers verwacht mag worden in gelid opgesteld.
En allemaal naar de straatkant gericht.
Op het marktplein was de bron en de wasplaats. de huidige bron en wasbekkens zijn originele kopieën van de oorspronkelijke wasplaats.
 |
In deze grote bassins werden de kleden gewassen die door de plaatselijke weefsters gemaakt waren.
Veel transport in deze landen geschied nog steeds met de handkar en de benenwagen.
Een oud winkeltje met souviniertjes. Was vandaag gesloten.
Bij een andere winkel nog een grote schapenvacht gescoord. Wilma had het liefst een langharige, zoals wij eerder hadden gezien, maar die hadden ze niet. En misschien zagen wij deze ook niet meer, dus deze meegenomen.
Het smalste restaurant van onze reis, hebben hier Cappucinootje gedronken.
Hadden beide het sterke vermoeden, dat deze van de zakjes van Nescafe gemaakt waren.
Had wel wat sfeer.
Nog een oude waterput en nog steeds in gebruik.
Onderweg begon de maag weer te knorren en wilde gekalmeerd worden. Op de parkeerplaats van een klooster even lunch gedaan en gelijk maar even binnen gewandeld.
 
Het was van buiten een schitterend gebouw, binnen mocht er zoals zo vaak niet gefotografeerd worden. Hier was dit geen probleem, het gebouw was nog nieuw en er waren binnen nog kale betonnen muren. Enkele heilige beelden en wat los meubilair. Dus niets aan verloren.
  
Later bij middagstop nog een mooi stekje gevonden en wat vergezichten geschoten.
Daarna verder richting Hongarije, hadde in de ochtend al te veel oponthoud gehad, en verlangde naar wat eten en daarna het mandje in.
Uiteindelijk na nog wat extra oponthoud aan de grens, hier word nog echt gecontroleerd.
De beambte kwam alle kasten en nissen inspecteren in de camper, zelfs onder het bed werd gekeken.
Uiteindelijk alles oké, papieren terug en goede reis verder.
Waren dus om 21 uur op de camping, laatste stuk rijden was een nieuwe ervaring, hier is het om 19 uur al aarde donker, verlichting langs de weg is nihil, af en toe bij een kruising, maar verder nada, noppes verlicht.
Morgen verder door Hongarije.
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten