Roemenië en Bulgarije najaar 2016: 2 september met de stoomtrein en de safari auto.

Vrijdag 2 - 9.

Vanmorgen nog even met Attila de afspraken door genomen en heerlijk aan de blog gewerkt.
Na de koffie kregen wij het sein om in de Hanomag te stappen, het bouwjaar van deze auto is 1966.

Hier in de laadbak zit Atilla, vandaag is Josef onze chauffeur van dienst.

Het is echt een slakkengangetje waarmee gereden wordt. Maar ja het is ook geen Hummer die overal doorheen vliegt. Gezien de respectabele leeftijd mag het ook rustig aan.

Je zou het niet zeggen maar hier staan we bij het station te wachten op de trein.

In de verte hoorden we de locomotief al puffen en zagen wij een rookpluim boven de bomen uitkomen. De locomotief is van Poolse makelij en stamt uit 1949, deze word door een groep enthousiasten in bedrijf gehouden. Er worden drie maal daags ritjes van 1 uur heen en na het draaien en/of bijvullen van de loc weer 1 uur terug gemaakt.

Een stoomtrein in volle glorie aan het sjouwen, nadat deze gestopt was werden de wagons ontkoppeld en de loc achterste voren weer aangekoppeld.

Het blijft altijd weer dat gevoel van het jongetje die met de treinen van zijn vader wil spelen, maar het niet mag.

Ook deze mensen zijn nog steeds dat jongetje, echter mogen zij wel met het treintje spelen.

Voor vertrek nog even de olie kan op het reservoir van de aandrijving en iedereen weer aan boord voor de reis.

Het interieur van de trein is echt jaren 50 en geeft absoluut geen comfort, maar met de plastic zeilen omhoog snuif je toch de specifieke geuren van het stoomtijdperk op.

Het plakbordje met de tijden en de prijzen voor de reis zijn al jaren gelijk en spotgoedkoop,

voor twee uur door het landschap te stomen moesten wij E 5,00 pp betalen.

Helaas kwam er een probleem bij de terugreis, de locomotief had panne, de interne vering die helemaal tussen de chassis balken is aangebracht was tijdens de rit gebroken. De locomotief werd uit de running genomen en wij kregen ons geld terug, omdat we niet met de trein terug konden werd er een taxi geregeld. Wij hebben de heenreis wel betaald, maar de retour reis hebben wij geschonken als donatie voor de reparatie van de locomotief.

Omdat er een zwitserse mede reiziger vanaf de camping was zijn wij gedrieën in de taxi gestapt

( Dacia Logan 1.4 met 487 860 Km op de teller ) wist niet dat ze zolang mee gingen.

Vermoedelijk keek deze chauffeur veel Formule 1 , en zal waarschijnlijk Max Snelheid hebben geheten, want racen dat kon ie. Onze zwitser voorin zij dat wij geen haast hadden, maar dat kwam niet echt binnen. 90 Km/h in de bebouwde kom was toch wel minimaal wat ie kon en wilde rijden.

Door deze malheur konden wij aansluitend de safari niet maken, dus maar terug naar de camping.

Wilma wasmachine geclaimd en ik netjes een lijntje tussen de bomen gespannen.

Kwam onze Zwitser naar ons toe en deelde mede dat we vanavond om 17.30 alsnog gaan safari rijden.

Na deze tocht zal ik deze dag verder in het verslag verwerken

Naast de toilet vloeistof nog een paar lijken uit de kast, dit is het gevolg van het afwezig zijn van een glasbak. Freddie is s'middags toch de voorkeur boven Earl Grey englisch blend.

Unimog staat klaar voor vertrek, wij gingen weer mee in de Hanomag met Josef. Atilla moest een gezelschap bij de vis kwekerij annex restaurant ophalen en sloot later bij ons aan.
Aan het einde van het dorp gingen we rechts af op een grindpad het bos in, Josef legde later uit dat het pad waar we op reden in het begin van de vorige eeuw een spoorlijn was. Met deze lijn werden de gekapte bomen uit het bos naar het dorp gebracht.
Het was een lijn met vele bochten en hoogte verschillen, omdat er in het voorjaar en najaar nogal wat natte dagen waren, ontstond er een probleem met het omhoog gaan zonder tandrad aandrijving. De oplossing was redelijk simpel, voor op de locomotief werd een grote tank met zand aangebracht, als de wielen begonnen te slippen liet men wat zand op de rails vallen en kregen de wielen weer grip. Bij het dalen was het probleem nog veel groter, nadat er een aantal ongelukken gebeurd waren, ging men anders te werk, de locomotief ging alleen naar beneden en op elke wagon zat een remmer. Als het dan toch mis ging moesten alle remmers de lading weer op de wagon zien te krijgen.

Onderweg kwamen wij deze boerderij tegen, het is een zogenaamde zomerboerderij, hier blijven de boer en boerin de hele zomer met hun koeien. In de witte zakken zit de melk die langzaam aan het veranderen in kaas. Toen wij op de terugweg er weer langskwamen kwam er een flinke hoeveelheid rook uit het huisje, men was er aan het koken en op het dak was er geen schoorsteen zichtbaar, dus moet de rook via de deur naar buiten.

Hier staan wij op een plek waar vroeger een vulkaan is geweest, er waren verschillende brokken lavasteen op de plek aanwezig.
Wij kregen een uitleg over de omgeving, en de wilde dieren die er momenteel in de bossen rondlopen, zoals Bruine beren, zwarte beren, wilde katten, vossen en wat verder klein spul. Vroeger waren er vele wilde katten door de jacht waren ze bijna uitgeroeid, tegenwoordig worden ze vaker weer gezien.

Na deze uitleg werd er een aangename versnapering aangeboden. Het menu bestond uit plakken brood met grove worst in twee smaken, vet spek en uien en om het te spoelen een eigen gestookte Palinka. Voor de kinderen was er gemeente pils uit de fles.

Iedereen was erg ingenomen met de aangeboden etenswaar en het borreltje. Alcoholgehalte zo ongeveer 50% dus maar met mate genuttigd.

Vervolgens weer in de auto's en via steile paden omhoog en omlaag verder naar de top van de berg.

Achteraf bleek de Unimog wat soepeler geveerd te zijn en had ik door het geschud en gerammel een groot aantal onscherpe foto's.

Het pad omlaag was redelijk steil en ging in een aantal haarspeld bochten gestaag naar beneden, Onderweg nog een paard onder een plastic zeil naast de wagen zienstaan, er waren ook nog een aantal herders met hun schapen en geiten op de berg. Opeen kwamen er uit de bosjes een aantal scharrelvarkens te voorschijn.