26 September,
Afscheid van een werkelijk uitzonderlijk land, de natuur schoonheid en de vriendelijke mensen ( behalve diegene die geen enkele taal behalve het Bulgaars beheersen ) hebben ons positief verrast.
Dit betekende ook het afscheid van de Lev als betaalmiddel.
Vandaag bij Vidin de grens en de Donau overgestoken en weer aan de Lei wennen.
Ook zullen wij weer aan de verschillen van prijzen moeten wennen. Er is zeker een verschil in de levensstandaard en de dagelijkse kosten van het levensonderhoud tussen Bulgarije en Roemenië.
Het verkeersbord boven kom je regelmatig tegen, als het verkeer wat drukker word mogen paard en wagen er niet meer op.
Rechts: overal voor de huizen een bankje en vaak van die oude besjes erop.
Onder: in Roemenië veel meer verwaarloosde zwerfhonden.
Bulgarije is wat betreft het houden van honden toch nog wat extremer, geen zwerfhonden maar de meeste honden liggen in de tuin aan een ketting en dienen vaak alleen als afschrikking en als deurbel.
In de stad Craiova staan vele zogenaamde zigeunerpaleizen. De een is nog extremer dan de ander, het lijkt wel of ze tegen elkaar opbieden in hun rijkdom.
In elk dorp zijn er nog steeds waterputten voor algemeen gebruik, vaak ook een verzamelpunt voor de dorpelingen.
Later op weg, een gerestaureerde waterput met ernaast een aantal kruizen ter herinnering aan overleden dorpsgenoten.
Aan de overkant van de weg nog een waterput en ook hier een aantal gedenkkruizen en een monument voor overleden soldaten in 1919.
Aan het hek hangen kransen van plastic bloemen.
Wij liepen rond en keken naar de schilderingen en de poort, kwam er een oude man aangelopen, deze sprak vloeiend Roemeens en begon van alles aan ons uit te leggen, Het lukte ons niet om hem aan het verstand te brengen dat wij er niks van begrepen.
Hier is hij nog vol overgave Wilma het verhaal van de poort aan het vertellen.
Onder: een wandschildering, wij nemen aan dat het een soort Joris en de Draak verhaal is, maar Magere Hein kan ook bedoeld zijn.
Het gedeelte bij de toegangsdeur is volledig in allerlei taferelen, en religieuze voorstellingen.
Meestal in onze wereld is er naast de dorpskerk een café, of andere openbare drinkgelegenheid.
Naast deze kerk was een stokerij gehuisvest.
Wij roken de most al op het moment dat wij het pad van de kerk op liepen.
Het product wat er gebrouwen word, noemt men Wodka.
Helaas kon er nog niet geproefd worden.
Het vrouwtje achterin draait met regelmaat aan een slinger om de most onder druk te houden, door het houtvuur word deze brij verwarmd en stijgt de vloeistof via de buis naar het tweede vat waar het geheel weer afkoelt en langzaam in wodka veranderd.
Camping in Horezu, is eigenlijk hoofdzakelijk voor de huisjes, maar er is een klein gedeelte voor campers en caravans.
Receptie in het restaurant, bij in schrijven voor camping direct een probleem, serveerster sprak geen Engels, begreep niets dus belde iemand om te helpen, wees een stoel aan en ik maar wachten, Na een kwartier kwam een andere dame aanlopen, tikte wat op een telmachine en kreeg er een bonnetje van 25 Lei er uit rollen, dit moest ik betalen en alles was geregeld.
Plekje was prima, sanitair rommelig en aan renovatie toe.
Dit zijn voor onze begrippen wel erg kleine hutjes, maar voldoen voor de Roemenen vast en zeker.
Deze hoop links is turf, met deze brandstof word in de keuken van het restaurant de grill gestookt.
De laatste avonden viel regelmatig een gedeelte van de verlichting uit en op een gegeven moment was alles uit. Oorzaak lag aan een van de beide huishoud accu's, deze heeft het nu helemaal begeven, dus met de campingbaas de stad in naar een automaterialen handel en een nieuwe accu gehaald deze geïnstalleerd en de oude in de garage laten staan ( voor het geval dat da andere de oorzaak is ) om deze netjes af te voeren.
Na deze reparatie en het in de tussentijd schoonmaken van de camper door Wilma, koers gezet richting Sibiu, de route loopt via de Transalpina door de Karpaten. Het doel is de camping Ananas in het dorpje Cinadiora.
Grtjs en tot de volgende Blog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten