Dinsdag 27 September.
Rustig en met mooi weer op pad richting de Karpaten, door deze berg keten lopen twee routes de Grote en drukke Transfagaras en de kleinere maar mooiere Transalpina, wij hebben voor de laatste gekozen.
Onderweg op een mooi stukje de koffiepauze gehouden.
Na een aantal haarspeldbochten en hoogtemeters te hebben overwonnen, kwamen wij weer eens in de wolken, het zicht werd steeds geringer en dus nog rustiger langs de strepen rijden.
Op driekwart van de weg begon de bebouwing weer op de Oostenrijkse en Franse skioorden te lijken.
Hotels, restaurants en skiliften nemen de plaats in van de authentieke berghuisjes.
Het dorpje wat hier aan het ontstaan is zal in de zomer uitgestorven zijn en in de winter vol met wintersporters lopen.
Uiteindelijk boven de wolken knapte het zicht en de temperatuur weer op.
 |
| Hier het hoogtepunt van onze reis bereikt. |
Boven op de top was er het normale gedoe, souvenirwinkeltjes, eettentje en nog wat ander gedoe.
Wilma op zoek naar het ultieme souvenir om aan deze trip herinnerd te worden, veel schapen dingen, sloffen, vesten sokken en houten lepels, borden kommen en nog van allerlei aardewerk.
Uiteindelijk in de koude wind op naar de camper met een warm gebakken Kouros rol, afgemaakt met cocos strooisel.
Gelijk met deze warme middagmaaltijd nog een gerookt schapenkaasje meegenomen.
Het was een aangenaam middag maaltje.
Hier een gemengde kudde van ezels en schapen, de herders lopen rustig voor de kudde uit en de beesten grazen zonder blikken of blozen langs de kant van de weg.
De honden houden het boeltje bij elkaar.
Verderop nog een groep varkens die vrij rondlopen, lijkt ons toch prettiger als de stalvarkens bij ons.
Door alle loslopende dieren is het op straat een Shit-boel van je welste, moet je niet om de gaten rijden, dan is het wel om de stront te ontwijken.
In Roemenië leven de herders in de zomer in berghutten of zoals hier in van hout en plastic gemaakte woningen annex winkeltjes.
Veelal worden er schaapproducten en huisvlijt artikelen verkocht, wij wilden graag een schapenvacht kopen, maar deze leken ons niet voldoende geconserveerd om mee te nemen.
Langs de rivier weer een soort kampement. Het kunnen ook vissers zijn maar dat was niet duidelijk.
Weer een monistair in een schitterende omgeving.
Mooi doorkijkje op het grote stuwmeer, zou zo maar een Fjord in Noorwegen kunnen zijn.
Op de camping Ananas zijn de huisjes twee maten groter als alle andere die wij gezien hebben. De meeste hebben twee verdiepingen, en een terrasje met een zitje.
Tussen de huizen een voetpad naar het dorpje.
Achter de camper is het dorp zichtbaar, boven op de berg een oude kerk, en de toppen van de Karpaten.
Morgen naar het open lucht museum van Sibiu,
Grtjs SjaWi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten